در مرکز اسلامی هامبورگ ، برای ورود خانم ها، تنها داشتن روسری کافی بود. به علاوه دکتر برای حفظ وحدت میان شیعه و سنی و به دلیل این که اهل سنت هم به این مرکز می آمدند استفاده از مهر در نماز را ممنوع کرد و حتی برخی از مستحبات قابل حذف در اذان و اقامه – که برای آن ها ایجاد حساسیت می کرد- را هم حذف کرده بود.
نتیجه این شد که در اعیاد و گاه مواقع عادی بسیاری از اهل سنت پشت سر ایشان نماز می خواندند. مثلا سال آخر در نماز عید قربان، سه هزار نفر شرکت کردند.
جالب این جا بود که وقتی به ایران بازگشت، خیلی ها دکتر را محکوم کردند که وهابی و سنی است و ولایت امیرالمؤمنین را قبول ندارد و نسبت به بی حجابی بی توجه است.
منبع: سید محمد حسینی بهشتی: نگاهی به زندگی و مبارزات دکتر بهشتی/ امیر صادقی/ تهران/ میراث اهل قلم/ چ اول/ پائیز 1391/ ص 31
